Develer ve Pireler

Mesai bitmek üzere. Ofisten ayrılmadan buraya da uğramak istedim. Son günlerde insanları gözümüzde büyütmemiz üzerinde düşünüyorum. Neler buna neden olur, ne zamana kadar sürer, nasıl fark ederiz, fark etmek neden bu kadar acıdır vb.. Asıl ilginci, siz buna aymaya başladığınızda gözünüzde büyüttüğünüz kişi buna aymaya başladığınızı anlar ve hak ettiği yerin sahiden de "çok iyi" bi yer olduğunu kanıtlama çabasına girer. Sizin onu koyduğunuz yer aslında doğrudur ona göre. İlginç bir psikoloji ama anlaşılabilir de bir psikoloji aynı zamanda. Değer kaybetmeye başlayan insan paniklemesi. Yalnız burda tek üzülen kişi değer kaybeden kişi değil, gözünden düştüğü kişi de üzgünlük ve boşluk hissine kapılıyor. En başından kimseyi tepemeye çıkarmamak lazım der ya büyükler hani. :nah: mümkün değil. Değer veriyorsun işte ona yapacak bir şey yok. Ama aslında çok da zeki, duyarlı, romantik, aklı başında (örnekler çoğaltılabilir) olmadığını fark ettiğinde götün üstüne düşme hissi var ya, işte o priceless mınaki.